«Ο ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ»

Μιὰ πρώτη ἀντίδραση στὰ γεγονότα τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ ὑπῆρξε ὁ σκανδαλισμός. Ὁ σκανδαλισμὸς ἑνὸς ἀπὸ τοὺς πιὸ καλοπροαίρετους ἀνθρώπους, τοῦ Ἰωσήφ. Ὅταν ἀντιλαμβάνεται πὼς ἡ Παρθένος Μαριάμ, ἡ ἐκλεκτὴ καὶ εὐσεβέστατη κόρη, μὲ τὴν ὁποία εἶχε μνηστευθεῖ, ἑτοιμάζεται νὰ γίνει μητέρα, τὰ χάνει, σκανδαλίζεται φοβερά. Ἕνα σωρὸ ὑποψίες τὸν τυλίγουν. Ξέρει πολὺ καλὰ τὸν ἄσπιλο χαρακτῆρα τῆς Μαρίας, γι’ αὐτὸ βρίσκεται σὲ σύγχυση. Τοῦ εἶναι δύσκολο νὰ ἐξηγήσει ὅλη αὐτὴ τὴν ὑπόθεση.

Ὁ Θεὸς δὲν ρίχνει ἀμέσως φῶς, σιωπᾶ. Ἀφήνει γιὰ ἕνα διάστημα τὸν Ἰωσὴφ νὰ παλεύει μὲ τὴ σκέψη του. Ἐπιτρέπει νὰ ὁδηγηθεῖ πρὸς στιγμὴ ὁ δίκαιος σὲ ἀποφάσεις ἀντίθετες μὲ τὸ θεῖο θέλημα. Καὶ μετὰ ἐπεμβαίνει. Καὶ ἐνῷ σχεδίαζε νὰ ἀπομακρύνει ἀπὸ κοντά του τὴν Παναγία, «ἄγγελος Κυρίου τοῦ παρουσιάστηκε καὶ τοῦ εἶπε: "Ἰωσήφ, ὑιὲ τουΔαυίδ, μὴ φοβηθεῖς νὰ παραλάβεις τὴ Μαριάμ, διότι αὐτὸ ποὺ ἔχει στὰ σπλάχνα της εἶναι ἀπὸ Πνεῦμα Ἅγιο. Θὰ γεννήσει υἱὸ καὶ θὰ τὸν ὀνομάσεις Ἰησοῦ, διότι αὐτὸς θὰ σώσει τὸ λαό του ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες του"».

Ὁ Θεὸς ἀφήνει ἀρχικὰ τόν Ἰωσὴφ νὰ φθάσει σὲ ἀδιέξοδο, καθὼς βαδίζει μὲ ὁδηγὸ τὸ μυαλό του, καὶ μετὰ τοῦ ἐξηγεῖ ὑπερφυσικὰ τὸ νόημα τῶν γεγονότων.

Παρόμοια βλέπουμε νὰ ἐνεργεῖ ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, στὸ λυτρωτικὸ ἔργο, ποὺ ἐξακολουθεῖ νὰ ἀπεργάζεται μέσα στοὺς αἰῶνες. Δὲν ἐπεμβαίνει ἀμέσως, δὲ σπεύδει νὰ χύσει φὼς σὲ ὅλες τὶς φάσεις τοῦ μυστηρίου τῆς σωτηρίας μας. Ἐπιτρέπει νὰ παλεύουμε μὲ ἀπορίες. Κάποτε, ἀκολουθῶντας τὸ μυαλό μας, φθάνουμε σὲ ἀδιέξοδο. Γιὰ νὰ νοιώσουμε τελικὰ ὅτι δὲν ἐπαρκοῦν οἱ δυνάμεις μας γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὰ ἔργα Του. Καὶ ὅταν ἡ ὑπερηφάνεια μᾶς ραγίσει καὶ ἡ ψυχὴ εἰλικρινὰ ζητήσει τὸ θεῖο φωτισμό, ὁ Θεὸς στέλνει κάποιο μήνυμα, κάποιον ἄγγελό Του.

Μὴν τὰ χάνουμε λοιπὸν μπροστὰ σὲ ἀνεξιχνίαστες ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ, καὶ πρὸ παντῶς μὴ σπεύδουμε νὰ παίρνουμε ἀποφάσεις μὲ βάση τὰ ἀνθρώπινα δεδομένα. Ὅσοι ἐπιχειροῦν καὶ ἐπιμένουν νὰ ἑρμηνεύουν τον ἐρχομὸ τοῦ Χριστοῦ μὲ ἀποκλειστικὸ ὁδηγὸ τὸ λογικό τους, σκοντάφτουν. «Οὐ φέρει τὸ μυστήριο ἔρευνα», ἀλλὰ γίνεται ἀποδεκτὸ μὲ τὴν πίστη.

Ὁ Κύριος σὲ ὁρισμένα σταυροδρόμια τῆς ζωῆς μας, τῆς ἀτομικῆς, τῆς κοινωνικῆς, τῆς πνευματικῆς ἐπεμβαίνει καὶ μᾶς δείχνει τὴν κατεύθυνση ποὺ πρέπει νὰ πάρουμε. Μᾶς ὠθεῖ χρησιμοποιῶντας τὴν φωνὴ τῆς συνειδήσεως μὲ ἕνα λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἂς φροντίσουμε νὰ δεχόμαστε τὰ μηνύματά Του.