«Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
Ἡ εὐαγγελική διήγηση ἔχει σὰν ἱστορικὸ πυρήνα τὸ βίωμα τοῦ κινδύνου ποὺ ἐνίωσαν κάποτε οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστου στή θάλασσα καί τήν διάσωση τους. Συγκεκριμένα τὸ περιστατικό ἔλαβε χώρα ἀμέσως μετὰ τὸν θαυματουργικὸ χορτασμὸ τῶν πεντακισχιλίων.
Ὁ ὄχλος ποὺ ἦταν μάρτυρας τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων βρίσκεται σὲ ἕνα παραλήρημα μεσσιανικοῦ ἐνθουσιασμοῦ, νομίζοντας ὅτι ἔφτασε ἡ μεγάλη στιγμὴ τῆς ἱκανοποιήσεως τῶν ἀναγκῶν του. Ὁ Χριστός, ποὺ γνωρίζει καλὰ ὅτι αὐτὸς ὁ ἐνθουσιασμὸς μπορεῖ νὰ σημάνει ἀποτυχία τοῦ πνευματικοῦ ἔργου του, διώχνει τοὺς μαθητές του μὲ τὸ πλοιάριο στὸ ἀπέναντι μέρος τῆς λίμνης Γεννησαρὲτ κι ὁ ἴδιος ἀποσύρεται στὸ ὅρος γιὰ νὰ προσευχηθεῖ.
Ὅταν ὅμως ἀντιλαμβάνεται ὅτι οἱ μαθητὲς κινδυνεύουν ἀπὸ τὸν ἀντίθετο ἄνεμο καὶ τὶς δυσμενεῖς καιρικὲς συνθῆκες ἐμφανίζεται μπροστά τους καὶ λέει: «θαρσεῖτε, ἐγὼ εἰμί· μὴ φοβεῖσθε». Ἡ ἐνθαρρυντικὴ αὐτὴ φράση ἔκανε ἀσφαλῶς μεγάλη αἴσθηση στοὺς φοβισμένους μαθητές. Κι ἂν τὴν κατέγραψαν, εἶναι γιατί εἶδαν σὲ αὐτὴ τὴ φράση μία ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας του.Ἀλήθεια, πόσες τρικυμίες καὶ πόσους ἀντιθέτους ἄνεμους δὲν συνάντησε ἡ Ἐκκλησία στὴ διάρκεια τῆς ἱστορίας μέχρι σήμερα! Ὅταν λείψει ἡ πίστη καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Ἀρχηγό της, τότε κινδυνεύει νὰ καταποντισθεῖ μέσα στὴ θάλασσα τῶν συμβιβασμῶν, τῶν ὑποχωρήσεων, τῆς προδοσίας. Τὸ ἐπεισόδιο μὲ τὸν πάντα αὐθόρμητο καὶ ὁρμητικὸ ἀλλὰ μερικὲς φορὲς ὀλιγόπιστο μαθητή, τὸν Πέτρο, αὐτὸ ἀκριβῶς θέλει νὰ δείξει. Ὅσο ἔβλεπε ὁ μαθητὴς μὲ ἐμπιστοσύνη τὸ Χριστό, μποροῦσε νὰ βαδίζει πάνω στὴ θάλασσα· ὅταν ὅμως φοβήθηκε ἀπὸ τὸν ἄνεμο καὶ σκέφτηκε τὸν ἐνδεχόμενο κίνδυνο ἄρχισε νὰ βυθίζεται. Στὴν πίστη δὲν χωροῦν πειραματισμοὶ καὶ δοκιμές. Δὲν χρειάζεται νὰ περπατήσει κανεὶς πάνω στὴ θάλασσα γιὰ νὰ πιστέψει στὸ Χριστό, ἀλλ’ ἂν πράγματι πιστεύει, μπορεῖ νὰ προχωρεῖ μὲ θάρρος πάνω στὴν τρικυμισμένη θάλασσα τῆς ζωῆς, χωρὶς νὰ βυθίζεται καὶ νὰ χάνεται.
Τὸ «θαρσεῖτε, ἐγὼ εἰμί μὴ φοβεῖσθε» τῆς περικοπῆς μας πρέπει νὰ ἀναγνωρίσουμε τὴ ρητὴ ὑπόσχεση τοῦ Κυρίου στὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας του ὅτι μέσα στὶς ταραχὲς τῆς ζωῆς, στοὺς διωγμούς, στὶς θλίψεις, στοὺς ἀντίθετους ἀνέμους καί, στὰ ἐμπόδια Ἐκεῖνος θὰ βρίσκεται δίπλα μας, σύμφωνα ἄλλωστε μὲ τὴ διαβεβαίωσή του μὲ τὴν ὁποία τελειώνει τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου: «Ἰδοὺ ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν εἰμὶ πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντέλειας τοῦ αἰῶνος».